Hoi An en tot nu Tayfoon overleefd

Hoi

Nog eens effe tijd om te schrijven maar in feite niet veel want gaan seffens eten en moeten weer vroeg op.

alle activiteiten beginnen om 8 u smorgens: dus dan moet je al gegeten hebben en uitgecheckd. Morgen zelfs om 7.30. De jongens en ik ook een beejte zijn het wel beu maar voorlopig werken ze braaf mee;

Woensdag zijn we naar de tunnels en de werking van de vietcong gaan kijken : wel interessant. Getuigt wat ik al dacht van de Vietnamezen : lijken vriendelijk maar zijn eronder bikkelhard en hebben een enorme overlevingsdrang en aanpassingsvermogen. De Amerikanen zijn natuurlijk de slechterikken maar ik hoor niemand iets zeggen over het eenpartij stelsels en of ze daar nu voor of tegen zijn. Uiteindelijk is de oorlog begonnen tussen Noord en Zuid, de vietnamezen onderling en daar merk je niets van:het lijkt nu eenheid.

Daarna met vliegtuig van Saigon naar Danang waar een chauffeur ons oppikte.  We rijden naan Hoi An, een historische kleine stad. We willen een restaurant zoeken maar we geraken de weg kwijt net op het moment van een stortbui. Het humeur van iedereen was beneden pijl/ Dan maar gegeten in een simpel etablissement net voor het hotel : echt lekker en zo goedkoop.

Een reden waarom je zeker naar Vietnam moet komen is het eten. Het is eenvoudig maar lekker gekruid echt geweldig.

Oh ja : Tayfoon betekent regen en wat mildere temperatuur. Waar het hier normaal 38 graden is, is het iets kouder, net minder dan 30 graden maar hebben we dus wel echte regenbuien gehad waar je niet doorkon van eergisterenavond tot gisterenavond en vannacht nog een stormpje.

In de   voormiddag zijn we het stadje gaan bezoeken. Hoi An was de voornaamste haven in de tijden van de handelsreizigers zoals Vasco De Gama en consoorten. Schepen vanuit India, Japan, China en Europa kwamen hier handel voeren. Tegelijk werd vanhieruit Indochina bekeerd tot het katholieke geloof. De moedige Franse priiester was blijkbaar heel succesvol tot tegenzin van de plaatselijke overheid die hem al snel een kopje kleiner maakte.

Hoi An is dichtbij de Amerikaanse basis maar is om een reden die de mensen zelf niet goed weten gespaard gebleven van de bombardementen.

Dit bekent dat je nog een Japanse brug kan bewonderen, huizen van Chinese families (Vietnam was een chineze provincie) , gemeenschapshuizen en tempels. Nogal overdadig met reliëfschilderijen, veel goud en vooral dikke bhoeda figuren of de man met de vijf baarden die wordt aanbeden en er nogal maligne uitziet.Klein beetje een tegenvaller dus.

Daarna begon het weer overvloedig te regeneen. Strandvakantie is dus in het water gevallen maar gisteren was een behoorlijke rustige dag. Ruben beetje ziek maar uiteindelijk zijn we met drieen toch gaan fietsen naar het beach. Wout en Jan hebben toch gezwommen. De zee eens voelen deed deugd. Wout: Mama waarom gaan we eigenlijk nooit meer naar de zee. MAma: ik weet het eigenlijk niet maar ma weet het wel: we maken er gewoon geen tijd voor of we hebben geen tijd.

'sAvonds was Ruben erdoor en hebben we nog door het stadje gelopen wel heel toeristisch maar toch heel gezellig met lampions. Heel lekker gegeten in een alternatief restaurantje dat in feite door een Australiër wordt gerund.

Vanmorgen vroeg vertrokken naar MY Son: betekent mooie berg. Een tempelcomplex in de jungle van de SHAM stam uit de jaren 1OOO to 14OO naC. ZEer mooi en jammer dat de amerikanen dit stuk gebombardeerd hebben omdat ze wisten dat de vietcong er in schuilhielden. Dan terug naar DANANG waar de Amerikaanse basis was; Bijna alles is weggewerkt en vernieuwd een heel moderne stad met brede lanen zonder drukte: niets vietnamees aan; Daarna over een pas naar Hue gereden. het was wel mooi maar nu niet zo geweldig. Nu zijn we weer aan het zwembad van het hotel Romance. ps hotel in hoi an was maar magertjes. We lagen op bovenverdieping enkel bereikbaar met trap.

Het zwembad is vol want het is ook vietnamese vakantie.  Straks iets gaan eten en morgen weer heeeeel vroeg op.

PS waarom ik niet naar vietnam zou gaan. Het is hier nOOIT stil.  er wordt weinig rekening gehouden met de anderen

Zo snel mijn kleren aandoen en iets gaan eten. ik heb er zin in want de keuken van Hue  zou geweldig zijn. Hmm; echt ik durf niet op de weegschaal staan als we terug zijn.