Sapa Deel 3

Jammer dat het al weer zo lang geleden lijkt.

Na de trekking op dag 2 werden we naar de Topaz Ecolodge gebracht. Een Adelaarsnest hoog op een berg in de buurt van Sapa. Er staan ook weer overenthousiaste ditmaal Rode Thay vrouwen op ons te wachten maar we gaan het domein binnen . Wat verderop liggen de bungalows verspreid in een oase van rust waar je niets hoort en met een most astonishing view over het frangipan gebergte, rijstvelden en kleine hutjes verspreid in het landschap. Deze stam woont niet echt in dorpen maar wat van mekaar. Rust , ZALIG.  Het comfort is toch zeer goed, de douche doet zo'n deugd. We gaan wat op het terras zitten en 'savonds eten we daar in het restaurant samen met Denen. Wat verstoord door de vele mieren maar toch heel lekker en als nagerecht Crème Brulée: je merkt dat het gemanaged wordt door westerlingen. De kinderen zijn zo moe dat ze direct gaan slapen en wij nemen nog een slaapmutsje in de bar maar zijn alleen. De Denen zijn ook plichtsbewust lijkt me. De volgende morgen pikt een busje ons op en brengt ons naar Sapa. Daar worden de mountainbike fietsen opgeladen om ons even verder te brengen. ik dacht wat overdreven moet dit nu met de bus maar was ik blij zeg want dat was toch een stevige klim. We zitten op 2000 meter en de plaats noemt helemaal niet onterecht Heaven's Gate. ( ps niet te fel naar mijn spelling kijken want hier is geen autocontrole en ik heb helemaal geen zin om dit nog eens grondig na te kijken. Ook niet al te wetenschappelijk nalezen aub)

De gids beloofde Sirmam, a whole different landscape. Hij heeft niet gelogen; Dit is de vruchtbare zijde met toch nog aangenam temperaturen. We zien hier een ontwikkelde landbouw van rozen, peren, appelen, abrikozen, pruimen, serreteelt van groenten maar dingen die een standaard vietnamees zich niet kan veroorloven. Dit is een rijke streek!. Heel speciaal ook weer;
Hop de fiets op en de eerste tien km gaan we volle snelheid naar beneden. Waw, dit gaat goed. ik kan volgen. We nemen lunch in een tamelijk groot en rijk dorp. De driver die ons altijd volgt, brengt ons weer even verder en nu gaan we off road. De zon brandt onverbiddelijk : het is zelfs een vietnamese hittegolf met 38 °C. De tocht is fantastisch ook weer door dorpjes van de Dau met hun zwarte tanden ( help dat vinden die vrouwen mooi, ze plakken as op hun tanden) Iedereen wuift en is vriendelijk en als de vrouwen mijn schouders zien dan roepen ze aiai en wijzen ze naar de zon. Gelijk hebben ze. Ondanks factor 50 kan ik er savonds niet op slapen. Ze laten welwillend hun tanden zien maar niet iedereen wil op de foto. We kunnen het dagelijks leven aanschouwen met kinderen en vrouwen, vooral vrouwen die met manden de mais oogsten, drogen, verzamelen in zakken. Kinderen die met de buffels rondwandelen, enkelen die op de rijstvelden werken , kinderen  groot en klein die in hun blootje in de rivier zwemmen.....zo ingrijpend die impressies.

Het tochtje wordt me met al die hellingen wel wat zwaar wegen en onze driver heeft het door. Hij rijdt zachtjes achter mij op me op te vangen moest ik bezwijken. Wout is heel attent en zegt dat zelfs hij het lastig heeft ( 13 j!) en dat dit dus voor een vrouw een superprestatie moet zijn. Als de gids zegt dat we nog zo'n vijf km moeten doen en allemaal bergop breekt de veer en vraag ik lief of ik in de van mag gaan zitten. Ons mannen gaan de gids nog eens goed aftroeven maar komen een halfuur later toch kapot aan het busje aan. EN 't is nog niet gedaan.

We worden teruggebracht naar Sapa met de bus langs enkele enorme watervallen waarvoor je in ZuidAfrika km moest omrijden om dit te zien. We huren een kamer in een hotel om te douchen, weer een van de zaligste momenten die je kan meemaken. We krijgen er twee voor  10 dollar en we kunnen er weer tegen. Dertig minuten later zijn we weer op weg. Weeral meer dan een uur rijden naar Lau Cai. We worden afgezet aan aan restaurant en echt hier hebben ze westers eten. We willen SPAGetti !!!!! Tot onze verbazing zijn de pietjes niet zo goed gekookt maar is de saus fantastisch; Hmm dat smaak t na al die rijst. DAn stappen we naar  het station. Ook hier weer geen goede indicatie maar we vinden het; De trein is nieuwer maar ook economischer . De cabines zijn smaller. Vier rugzakken, vier valiezen en vier Belgen, das krap. We slapen wonderwel goed , niet te verwonderen na zo'n drie intensieve dagen en komen HELP om vijf uur smorgens aan in Hanoi nadat de conducteur ons een halfuur eerder heeft wakkergemaakt.

Hop , weer de bus op voor een trip van iets meer dan twee uur naar Ha Long City. Gans Hanoi is reeds in de weer. In de parken doen vele mensen aerobic, thai Tchi, fitness....... zo actief al , zo vroeg.

Gelukkig verloopt de trip vlot in een heel industrieel gebied en komen we op tijd aan zodat we nog vlug kunnen ontbijten. Hup de SPEEDBOOT op naar Cat Ba Island, deel van Halong Bay zone een van de zeven wereldwonderen samen met zo'n tweehonderd vietnameze familie die een weekendje zee in de vakantie gaan spenderen. Wat een drukte. MAar deze kinderen zijn even enthousiast  als de onze .

Na een uurtje komen we aan om alweer direct een busje op te stappen en naar het andere , niet toeristische deel van het eiland gebracht te worden. DAn gaan we weer stappen in een natuurreservaat , dtimaal tropisch regenwoud. Tussen spinnen, slangen die we ook zien en wandelende takken en vanalles en enorme mieren en kikkers ..... Onze Wout heeft het niet met die beestenboeL. ZWAAAAAAAAAR want weeral BLOEDHEEEET maar wel speciaal. PUf , mamma heeft weer moeilijke momenten.